من اکنون می‍اندیشم وای و صد وای که اگر ما در همان باور دینی‍یِ پیشینیان مانده بودیم؛ برای نمونه شاهنامه نداشتیم. و این زیانی اندک نبود. شاهنامه شناسنامه‍یِ تمدنِ فرهنگی‍یِ ماست. ما با شاهنامه به جهانیان شناسانده شده‍ایم؛ نه به گفته و گفتار کسی. با مثنوی معنوی. گلستان و بوستان. خمسه‍یِ نظامی. با قابوسنامه و مرزبان نامه. چیزی که ما را به دیگران وامی‍نماید، کلمه و کلام است.