یادداشت/
دکتر نجف هدایت
اگر می خواهید قدر ببینید و‌قدر بیابید باید بزرگان خود را قدر بدانید
دزفول در روزگارانی نه چندان دور در این سامانه زیستی- فرهنگی بزرگانی در حوزه های گونه گون داشته است که هر کدام اهرم های نیرومندی در جابجایی مرز های دانش ، فناوری، اقتصادی، فرهنگی و درمانی -بهداشتی بوده اند، تا کارکرد سامانه را پایدار نمایند !
موسی گوشه گیر یکی از آنها بوده که البته دستی هم در سیاست داشت، که به خدماتش باید ارج نهاده شود. دکتر نورالدین ظهیرالاسلام زاده و دکتر صنادی زاده هم در تهران دزفولی ها را سخاوتمندانه و مهربانه درمان می نمودند. دکتر سید موسی ظهیرالاسلام دزفولی هم در دوران جنگ از بیماران در باغ -کلینیک خویش در خلطه-چپون درمان بیماران و جنگ زده ها را بجان خریده بود.
اینها از پزشکان بزرگواری بودند که کارشان ستودنی می باشد!
دکتر خسرو مزدیسنیان (دکتر راه آهن) نیز نجیب زاده ای نیکوکار بود و آن بزرگ مرد چه نیک به دزفول گرایش داشت!
دکتر رفیعی و دکتر مؤبد و دکتر ذولفقاری برای دزفول ششدانگ تلاش نمودند !
دکتر سید احمد نبوی، دکتر جلال الدین گوشه گیر و دکتر حسین عصاریان را نباید فراموش نمود!
دو بزرگمرد دیگر دکتر منوچهر سهرابی و دکتر بهمن سهرابی هم خدماتی برای میهن نمودند.
در دوران اصلاحات ارضی شش هزار هکتار از کشتزار هایشان در سبیلی را مصادره کردند ، ولی هرگز این اتفاق نتوانست آنانرا از زادگاه شان دور نماید !
بهمن سهرابی هرگز دزفول را در زمان جنگ رها ننمود و بدرمان بیماران جنگ زده پرداخت ، ورزش دزفول را دگرگون نمود و برای جوانان زادگاهش گام های استواری برداشت !
در دیگر حوزه ها هم میتوان به کارکرد نیکمردان و نیک زنان بسیار دیگر پرداخت.
که جا دارد مسئولین سازمان ها و ادارات مربوطه ، نهاد های مردمی در برگزاری آیین نکوداشت برای این بزرگ‌مردان همت گمارند تا در تاریخ شکوهمند دزفول نامشان ماندکار گردد و خدمات شان همیشه بدرخشد .
