با اعلام جنگ تجاری دونالد ترامپ علیه سایر کشورها در دوم آوریل گذشته، سازمان جهانی تجارت و جریانهای اقتصادی بینالمللی با چالشی جدی مواجه شدهاند. این بازگشت شدید به سیاستهای حمایتگرایانه، نه تنها اقتصاد آمریکا، بلکه رشد جهانی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. اما به باور لئو شارل، اقتصاددان دانشگاه رن ۲ فرانسه، این به معنای کنار گذاشتن کامل هرگونه سیاست حمایتگرایانه نیست.شارل معتقد است که اروپا باید از این فرصت استفاده کند و با اتخاذ یک سیاست حمایتگرایانه هدفمند، برنامهریزیشده و توافقی، تمرکز خود را بر بازار داخلی افزایش دهد. به گفته او، هدف این سیاست کاهش کسری تجاری نیست، بلکه تنظیم جهانیسازی به گونهای است که از صنایع همسو با نیازهای اروپا، به ویژه در گذار سبز، حمایت کند.ترامپ با اعمال تعرفههای بیسابقه، موج جدیدی از حمایتگرایی خام را به راه انداخته است. اما شارل که از مدافعان سیاستهای حمایتی برای اروپا بوده، این رویکرد را غیرکارآمد میداند:
«حمایتگرایی معانی مختلفی دارد. سیاست ترامپ یک حمایتگرایی یکجانبه و تهاجمی است که میتواند به جنگ تجاری دامن بزند. در مقابل، اروپا باید به سمت یک حمایتگرایی مشارکتی حرکت کند که ضمن حفظ منافع داخلی، همکاری با شرکای تجاری را نیز تقویت میکند.»شارل تأکید میکند که اروپا نباید صرفاً به محدود کردن واردات فکر کند، بلکه باید با برنامهریزی بلندمدت، از صنایع حیاتی مانند انرژیهای پاک، فناوریهای دیجیتال و حملونقل پایدار حمایت کند. این امر مستلزم هماهنگی بین کشورهای اروپایی و مذاکره با سایر قدرتهای اقتصادی است.این دیدگاه با استقبال برخی سیاستمداران و اقتصاددانان اروپایی مواجه شده، اما منتقدان هشدار میدهند که هرگونه حرکت حمایتگرایانه ممکن است به کاهش رقابتپذیری و افزایش قیمتها بینجامد. با این حال، شارل معتقد است که اروپا با مدیریت دقیق میتواند از این سیاست به عنوان اهرمی برای تقویت استقلال اقتصادی استفاده کند