یادداشت اختصاصی صبح ملت نیوز؛ علیرضا پورمند، چهره‌ای شناخته‌شده در فوتبال ایران، با سال‌ها تجربه در عرصه بازیگری و مربیگری، امروز یکی از نام‌های برجسته در حوزه فوتبال کشور است. پورمند که متولد ۱۳۴۹ است، تحصیلات خود را در رشته مدیریت ورزشی به پایان رسانده و به عنوان استاد مدعو در دانشگاه پیام نور فعالیت می‌کند.
پورمند دوران بازی خود را از تیم‌های نوجوانان و جوانان باشگاه‌های تهران آغاز کرد و به زودی به تیم‌های بزرگ لیگ برتر ایران پیوست. او در تیم‌هایی مانند سپاهان، ذوب‌آهن، فجرسپاسی، پاس تهران، ابومسلم خراسان و تراکتورسازی تبریز بازی کرد. یکی از دستاوردهای بزرگ او، حضور در تیم ملی المپیک ایران در مسابقات مقدماتی المپیک بارسلون ۱۹۹۲ بود.
در دوره‌ای که فوتبال ایران به سرعت در حال رشد بود، پورمند به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد و همچنین عضو تیم ملی فوتسال ایران بود که در مسابقات مقدماتی جام جهانی اسپانیا در سال ۱۹۹۶ به قهرمانی رسید.
او در رقابت‌های داخلی نیز حضوری برجسته داشت و در ۴ فینال جام حذفی کشور حضور یافت. در نهایت، تیم فجرسپاسی با هدایت او به قهرمانی در این رقابت‌ها دست یافت.
پس از اتمام دوران بازیگری، پورمند وارد عرصه مربیگری شد و در تیم‌های مختلف لیگ برتر ایران همچون داماش گیلان، راه‌آهن تهران، گهر لرستان، صبای قم و تراکتورسازی تبریز فعالیت کرد. به علاوه، وی در تیم ملی جوانان ایران نیز نقش مهمی ایفا کرد و در دوره‌های مختلف، از جمله مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۷ کره جنوبی و مسابقات کافا در تاجیکستان ۲۰۲۲، هدایت این تیم‌ها را بر عهده داشت.
پورمند در دو دهه گذشته، با نگاهی تیزبینانه و کارشناسانه به مشکلات فوتبال ایران پرداخته است. او معتقد است که دو عامل اصلی باعث کاهش سطح فنی فوتبال ایران و ورود فساد به این عرصه شده است:
انتصاب‌های بدون ضابطه در پست‌های مدیریتی: پورمند بر این باور است که بسیاری از مدیران غیرفوتبالی که هیچ‌گاه تجربه بازی یا مربیگری در سطح حرفه‌ای نداشته‌اند، با روابط و رانت به پست‌های مدیریتی فوتبال ایران دست یافته‌اند.انتخاب مربیان غیر فوتبالی در کادرهای فنی تیم‌ها: پورمند به انتقاد از حضور مربیان غیرفوتبالی در تیم‌های ملی و باشگاهی ایران پرداخته و به این نکته اشاره کرده که این افراد نمی‌توانند تجربه‌های واقعی و فنی لازم برای هدایت تیم‌ها را ارائه دهند.
او در این راستا به اسامی معروفی همچون ژوزه مورینیو، رافائل بنیتس، آلبرتو زاکرونی و اندریه ویلاش بواش اشاره کرده است که هرچند در سطح بالای فوتبال جهان مربیگری کرده‌اند، اما هیچ‌کدام تجربه بازی در سطح اول فوتبال را نداشته‌اند. این نکته را پورمند به عنوان یک نقطه ضعف در فوتبال ایران می‌داند و تأکید می‌کند که فوتبال ایران ظرفیت داشتن مربیان بدون تجربه بازی را ندارد.
پورمند با تحلیل‌های دقیق و کارشناسانه خود، به مشکلات موجود در فوتبال ایران اشاره می‌کند و راهکارهایی برای بهبود وضعیت موجود پیشنهاد می‌دهد. او معتقد است که برای پیشرفت در فوتبال، نیاز به تغییرات اساسی در ساختار مدیریتی و فنی داریم، تا بتوانیم از استعدادهای موجود بهره‌برداری بیشتری کنیم و فوتبال ایران را به سطحی بالاتر ارتقا دهیم.
