ایران، سپر خاورمیانه؛ شکست اسرائیل در جنگ دوازده روزه
جنگ دوازدهروزه ایران و اسرائیل، با وجود فشارها و حملات گسترده، استقلال هستهای و انسجام ملی ایران را تثبیت کرد و این کشور را به سپر خاورمیانه و نماد مقاومت بدل ساخت.
ایران در طول تاریخ معاصر همواره در معرض فشارها و دشمنیهای آشکار قرار داشته است؛ از دوران پهلوی و وابستگیهای تحقیرآمیز تا پس از انقلاب ۱۳۵۷ که استقلال و حمایت از مظلومان منطقه، بهویژه مردم فلسطین، ایران را به تهدیدی جدی برای رژیم صهیونیستی بدل کرد. این مسیر پرچالش سرانجام در خرداد ۱۴۰۴ به نقطهای رسید که تاریخ خاورمیانه را دگرگون ساخت: جنگ مستقیم ایران و اسرائیل، نبردی که تنها دوازده روز طول کشید اما اثرات آن تا سالها باقی خواهد ماند.
این جنگ نه یک حادثه ناگهانی، بلکه نتیجه سالها فشار و رقابت بود. پیشرفتهای هستهای ایران، شکست مذاکرات برجام، ترور فرماندهان و دانشمندان، و افزایش نفوذ منطقهای ایران، مجموعهای از عواملی بودند که اسرائیل و آمریکا را به سمت رویارویی مستقیم سوق دادند. هدف اصلی دشمنان، تضعیف توان ملی ایران و تجزیه قدرت آن بود؛ اما این اهداف در برابر اراده و توان دفاعی ملت ایران ناکام ماند.
۲۳ خرداد ۱۴۰۴، اسرائیل با عملیات «شیر خیزان» بیش از صد نقطه نظامی و صنعتی ایران را هدف قرار داد. چند روز بعد آمریکا با عملیات «چکش نیمهشب» وارد میدان شد. اما ایران با موشکهای بالستیک، پهپادهای پیشرفته و حملات سایبری پاسخی کوبنده داد. عملیات «وعده صادق ۳» نه تنها حملات دشمن را مهار کرد، بلکه توان بازدارندگی ایران را به رخ جهانیان کشید.
ملت ایران با حضور میلیونی در راهپیماییها، وحدت و روحیه ملی خود را نشان داد. مراجع و نهادهای دینی حملات را محکوم کردند و در سطح بینالمللی، بسیاری از کشورها اقدام اسرائیل را نقض آشکار قوانین بینالمللی دانستند. این همبستگی داخلی و حمایتهای خارجی، جایگاه ایران را بیش از پیش تثبیت کرد.
هرچند ایران بیش از ۱۱۰۰ شهید و هزاران زخمی تقدیم کرد، اما استقلال هستهای و امنیت ملی خود را حفظ نمود. اسرائیل نیز با وجود تلفات و خسارات اقتصادی، نتوانست اهداف راهبردی خود را محقق سازد. این جنگ، اتحاد ملی ایران را تقویت کرد، اعتماد عمومی به نیروهای مسلح را افزایش داد و دیپلماسی منطقهای را وارد مرحلهای تازه نمود.
جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل تنها یک نبرد نظامی نبود؛ بلکه آزمونی تاریخی برای ملت ایران بود. این جنگ نشان داد که ایران نهتنها توان دفاعی و سایبری خود را اثبات کرده، بلکه با اتحاد ملی و هوشمندی سیاسی قادر است در برابر قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای ایستادگی کند. این حماسه یادآور ضرورت آمادگی دائمی، تقویت توان اطلاعاتی و حفظ انسجام ملی است. ایران در این جنگ بیش از یک کشور، به نماد مقاومت و استقلال بدل شد؛ نمادی که جشنواره امروز باید آن را بهعنوان میراثی حماسی و الهامبخش برای نسلهای آینده پاس بدارد.
✍️سمیه مقدمی نیا
