به گزارش اختصاصی صبح ملت نیوز؛ فصل گذشته، فوتبال ساحلی نوشهر با امیدها و آرزوهای زیادی کار خود را آغاز کرد. تیم آداک نوشهر، با هدف معرفی خود در لیگ برتر، ثبت نام کرد و به میدان رفت. اما خیلی زود مشکلاتی در مسیر تیم بوجود آمد؛ مشکلات مالی، عدم پرداخت دستمزدها و کمبود امکانات. این مشکلات باعث شد که تیم نتواند ادامه دهد و به سرعت از جمع رقبا کنار برود. نیم‌فصل اول هنوز تمام نشده بود که آداک، بدون منابع مالی کافی، از ادامه‌ی رقابت‌ها کنار کشید.
با این حال، هیچ یک از اعضای تیم و مسئولین شهر از این وضعیت تسلیم نشدند. در ادامه، پیمان حسینی، ملی‌پوش پرافتخار فوتبال ساحلی ایران، به میدان آمد و با حمایت‌های اولیه خود، تیم را به نام جدید «استاروان نوشهر» ثبت کرد. حسینی با وعده‌های فراوانی وارد عرصه شد، از جمله حمایت مالی، تأمین امکانات لازم برای بازیکنان، و حتی برآورده کردن مطالبات مالی تیم. اما آنچه در عمل رخ داد، چیزی جز تکرار همان بی‌ثباتی و بی‌عملی نبود. بازیکنان تیم که در نیم‌فصل اول نیز مشکلات مالی داشتند، اکنون در نیم‌فصل دوم هم همان وضعیت را تجربه کردند؛ هیچ یک از وعده‌ها عملی نشد و همچنان دستمزدها پرداخت نشد.
در این شرایط، تیم با کمک علی متاجی، از طرفی دیگر حمایت مالی دریافت کرد و با نام جدید «موج‌سواران نوشهر» ادامه داد. اما این بار دیگر هیچ خبری از امکانات نداشتند. تیم بدون اسپانسر جدی، بدون اتوبوس تیمی، حتی بدون لباس‌های مناسب، به سفرهای خود ادامه داد. بازیکنان تیم، که نه تنها به عشق شهرشان، بلکه به عشق فوتبال ساحلی در دل ساحل نوشهر بازی می‌کردند، برای اعزام به مسابقات از ماشین‌های شخصی خود استفاده می‌کردند. این اقدام از سوی تیم، نه به دلیل پول، بلکه به دلیل تعهدی که به شهرشان داشتند، صورت گرفت. با این حال، همین تلاش‌های تیم باعث شد که نوشهر در لیگ برتر باقی بماند و حضور خود را در مسابقات ادامه دهد.
پس از پایان لیگ، تیم و بازیکنان هنوز در انتظار وعده‌ها و حمایت‌ها بودند. جلسات متعددی با رئیس هیئت فوتبال نوشهر و مدیران ورزش و جوانان این شهر برگزار شد. در این جلسات اعلام شد که مشکلات تیم در آینده‌ای نزدیک حل خواهد شد و قرارداد بازیکنان پرداخت خواهد شد. اما پس از گذشت هفت ماه از پایان لیگ، وعده‌ها هنوز به واقعیت نپیوسته است. هیچ کدام از اقدامات promised انجام نشده است. در حالی که تنها ۲۰ روز تا شروع لیگ برتر فصل جدید باقی مانده، فوتبال ساحلی نوشهر همچنان در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد. مالکیت حقوقی تیم به دلیل مشکلات مالی و قضائی پیچیده و سنگین، وضعیت مبهمی دارد، و این باعث نگرانی‌ها و ابهامات بیشتری در مورد آینده تیم شده است.
نوشهر که روزگاری یکی از قطب‌های فوتبال ساحلی کشور بود و با استعدادهای جوانش همواره درخشیده است، امروز در شرایطی بحرانی قرار گرفته که هر لحظه ممکن است شاهد سقوط تیم به دسته‌های پایین‌تر باشیم. بازیکنان تیم که در سخت‌ترین شرایط ممکن ایستادند، همچنان امید خود را از دست نداده‌اند. اما غیرت، اراده و شور ورزشکاران نوشهر هم حدی دارد. ادامه‌ی این مسیر بدون حمایت مالی، بدون ساختار مدیریتی شفاف، و بدون تصمیمات صحیح و فوری مسئولین، تقریباً غیرممکن است. شهر نوشهر و مردم این منطقه با داشتن استعدادهای بومی و علاقه‌مندان به فوتبال ساحلی، به راحتی حقشان نیست که اینگونه به فراموشی سپرده شوند.
امروز، فوتبال ساحلی نوشهر در آستانه‌ی فروپاشی کامل قرار دارد. این خطر تنها به از دست دادن یک سهمیه لیگ برتر محدود نمی‌شود، بلکه حتی می‌تواند به نابودی آینده‌ی ده‌ها بازیکن مستعد این شهر و حتی آسیب به فوتبال ساحلی ایران به طور کلی منجر شود. این یک بحران ورزشی نیست، بلکه یک بحران اجتماعی، فرهنگی و هویتی برای شهری است که سال‌ها در ساحل افتخار آفرینی کرده است.
در این مقطع زمانی، فوتبال ساحلی نوشهر بیش از هر زمانی نیاز به توجه و حمایت عملی دارد. وعده‌ها و قول‌ها کافی نیستند؛ نوشهر و فوتبال ساحلی این شهر به اقدامات فوری، شفاف و جدی نیاز دارند تا هر چه سریع‌تر از وضعیت بحرانی کنونی بیرون بیایند. تیم نیازمند حمایت مالی است، نیاز به مدیریت شفاف و حمایت مسئولین شهری، استانی و حتی ملی دارد.
نوشهر را دریابید، پیش از آنکه دیر شود.
مسئولین محترم ورزش مازندران و نوشهر، این پیام نه فقط از طرف بازیکنان و مسئولین این تیم، بلکه از طرف تمامی شهروندان و علاقه‌مندان به فوتبال ساحلی به شماست. امروز، فرصت برای اصلاح وضعیت هنوز وجود دارد. فردا، شاید خیلی دیر باشد برای جبران.
پیمان چینی ساز
